Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Η αθέατη πλευρά της Θράκης.

Του Χριστοδούλου Πασχάλη*
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009, γιορτή των Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο, αλλά και γιορτή του Κασήμ της πέμπτης κατά σειρά γιορτής σύμφωνα με το μπεχτασικό. Αν η λέξη για κάποιους που, εσχάτως ανησυχούντες, επιδίδονται στη διερεύνηση των τεκταινομένων στη Θράκη, παραπέμπει σε ιρλανδικό λεξιλόγιο, για τους εγχώριους καριερίστες θα έπρεπε να αποτελεί καθήκον η παρουσία τους σ’ αυτή τη γιορτή.

Αντίθετα με την κατ’ έτος παρουσία τους και την παρεχόμενη νομιμοποίηση στη διαρκή προσπάθεια τουρκοποίησης του πανηγυριού στο Χίλγια που γίνεται στις 3 Αυγούστου, στη γιορτή του Κασήμ, στον Τεκέ Κιζίλ Ντελί στη Ρούσα ο μόνος που παραβρέθηκε ήταν ο Τούρκος πρόξενος. Ένας σουνίτης σε μπεχτασική γιορτή!

Δεν είμαι βέβαιος αν είναι χρήσιμη μια αναφορά στην ιστορική παρουσία των Μπεχτασήδων - Κιζιλμπάσηδων, αφού η δύναμη της εικόνας και η υποταγή σ’ αυτήν είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά η ύπαρξη καταγραφών που συνδέουν ιστορικά την παρουσία τους στο χώρο από την εποχή του Ορφέα, όφειλε να αποτελέσει ελκυστικό παράγοντα παρουσίας στις εκδηλώσεις τους. Έστω και η ελάχιστη επιστημονική προσέγγιση, οι μεγαλιθικοί τάφοι και οι βραχογραφίες αυτό καταδεικνύουν.

Ο διεθνισμός και η πολυπολιτισμικότητα ούτε ρητορικές κορώνες, κενές περιεχομένου, μπορεί να είναι, ούτε φυσικά όχημα ανομολόγητων προθέσεων. Η προστασία της γλώσσας, ως γλώσσας υπό εξαφάνιση, του πολιτισμού και της ιστορικής τους διαδρομής όφειλε να είναι ο στόχος όλων. Ακόμα και η προστασία ζώων που είναι υπό εξαφάνιση επιδοτείται από την Ε.Ε.! Τα πολλά δάκρυα που χύνονται όπως και οι ένοχες σιωπές όταν γίνονται αναφορές στη μονομερή αξίωση για αυτοπροσδιορισμό, λες και αφορά μόνο ένα τμήμα του μουσουλμανικού πληθυσμού, είναι ίσως η καλύτερη υπηρεσία σ’ αυτούς που θέλουν να τουρκοποιήσουν ακόμη και τις γιορτές. Ας μη μας διαφεύγει ότι τον Ιούλιο του 2008 σε επίσκεψη του Τούρκου σουνίτη πρέσβη στην περιοχή, αυτή έγινε στον Τεκέ της Ρούσας, σε ένα μπεχτασικό λατρευτικό χώρο.

Μια συνοπτική αναφορά στις πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών, ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα της Κομοτηνής, θα μας οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα και θα αποκαλύψει το ρόλο των όψιμα ανησυχούντων, είτε αυτών που υπήρξαν διπλωμάτες και το όνομά τους τελειώνει σε –ις είτε των ΜΜ με τους ποικιλώνυμους παρατρεχάμενους κάθε φορά και των συμφερόντων που αυτά εκπροσωπούν.
Το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής και η μελέτη της Ακαδημίας Αθηνών για τη Θράκη δυστυχώς υπήρξαν κείμενα ευχών που σήμερα κανείς δεν θυμάται την ύπαρξή τους. Αντίθετα πολλοί θυμούνται «τον πακτωλό» χρημάτων, όπως αθηναϊκά ΜΜ ονόμαζαν, τις εγκρίσεις των ιδιωτικών επενδύσεων και το χορό των αρπακτικών που στήνονταν γύρω από αυτές. Τα αποτελέσματα είναι μπροστά μας, βιομηχανικά κουφάρια και μετανάστευση. Το περίεργο είναι ότι αυτοί που συμμετείχαν στα κέντρα αποφάσεων και όμνυαν στην νέα εποχή που έρχεται μέσα από το επιχειρηματικό περιβάλλον που διαμορφώνεται μετέβαλαν άποψη με μεγάλη ευκολία και διαμόρφωσαν καταγγελτικό λόγο.

Είναι οι ίδιοι που χειροκροτούσαν και πανηγύριζαν μαζί με τον Ερντογάν για τον αγωγό Φυσικού Αερίου Προύσας – Κομοτηνής, που παρακάμπτει τα 2/3 του Έβρου, με ότι εξ’ αυτού απορρέει για τις επιχειρήσεις και τον πρωτογενή τομέα, και καθιστά το εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Κομοτηνή όμηρο της Τουρκίας και τη Θράκη γεωοικονομική της επαρχία. Ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο που θα μπορούσε η χώρα μας να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο γεωοικονομικό πεδίο.

Ακόμη κι αν δεν συμμετείχαν ενεργά σε πολιτικές που εκπορεύονταν από το τρίγωνο των (Βερμούδων;) τριών πλατειών, Σύνταγμα – Κολωνάκι – Ομόνοια, η σιωπή τους λειτουργούσε υποστηρικτικά.

Μπορούμε να κάνουμε αναφορά, στο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων, γνωστό ως πρόγραμμα Φραγκουδάκη – Δραγώνα, υποψήφιας βουλευτού επικρατείας του ΠΑΣΟΚ την εποχή Σημίτη η πρώτη, γενική γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας στη σημερινή κυβέρνηση η δεύτερη, που επέβαλλαν την τουρκική ως μητρική γλώσσα που διδάσκεται σε όλα τα μειονοτικά σχολεία. Ακόμα κι αυτά των Πομάκων.

Στην υποστήριξη της μεγάλης «εθνικής ιδέας» του ΑΘΗΝΑ 2004, της ταφόπλακας της ελλαδικής περιφέρειας. Άλλα και σε πλήθος ακόμα ενεργειών που οδήγησαν τη Θράκη στη σημερινή της κατάσταση.

Οφείλουμε όμως να κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά και στο ρόλο των ΜΜ που ενίοτε λειτουργούν προβοκατόρικα όταν δεν εκτελούν διατεταγμένη αποστολή στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Ας μη σπεύσουν να αντιδράσουν γιατί υπάρχουν πλείστα γεγονότα που είχαν αρνητική στάση. Ένα εκ των οποίων η επιλογή αυτών με τους οποίους διαλέγονται. Οι κορώνες για lexotanil και τα μεθύστερα βίντεο από το 2007 μόνο ως κουτσαβακισμοί μπορούν να εκληφθούν. Άραγε ποια στάση κράτησαν στα γεγονότα του Εχίνου το 2004;

Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαν να παρατεθούν σε μια ειλικρινή συζήτηση για τον αθέατο κόσμο της Θράκη. Σε μια δημοκρατία, έστω κι αν μιλάμε για το κουφάρι της 3ης Ελληνικής, ο δημόσιος διάλογος θα ήταν αυτονόητος. Γι΄ αυτό κι εμείς θα πράξουμε το αυτονόητο δημοκρατικό και υπεύθυνο δικαίωμά μας. Αυτό της δημόσιας αποκάλυψης όλων όσων καιροσκοπούν στο όνομά της, ταυτόχρονα όμως της πρότασης και του αγώνα για την μεγάλη μας αγαπημένη. Τη Θράκη.

*Διετέλεσε Δήμαρχος Σουφλίου και Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Έβρου


Σουφλί, Νοέμβριος 2009 www.xristodoulou.gr