Είναι λογικό, τα «ευ» από τα οποία αρχίζουν οι λέξεις και ο νεολογισμός του τίτλου, να δημιουργούν συνειρμούς με το ρητό «ουκ εν πολλώ το ευ, αλλ΄ εν τω ευ το πολύ». Και μάλιστα ένα πολύ που γίνεται ακόμη πιο πολύ, λόγω των πολλών «ευ». Όμως μια δεύτερη σκέψη λέει ότι αν ξαναζούσαν ο Χατζηδάκης και η Μελίνα, τότε, εκτός των παιδιών του Πειραιά, θα τραγουδούσαν και για τα παιδιά της Δημοκρατίας. Ότι και η ίδια θάθελε να είχε ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά. Μια ευχή ευγονίας, έτσι ώστε η Ευρώπη, η Ευρωσία, ο Εύξεινος, και η Ευρασία, να αναδεικνύονταν σε παιδιά της. Μόνο που τότε τα τέσσερα αυτά μέρη, θα προϋπέθεταν «τα μάτια δεκατέσσερα», όπως άλλωστε θα μας συμβούλευαν και οι γιαγιάδες μας.
Δημοκρατία παντού
Ας αρχίσουμε όμως από την Ελλάδα. «Δημοκρατία παντού», και πιο συγκεκριμένα, η Τέταρτη Δημοκρατία {1}, η νέα περίοδος, που μετά τον ενταφιασμό του από πολλών ετών άταφου ψοφιμιού της μεταπολίτευσης, είναι και η απάντηση προς τους καθημάς ταχυδακτυλουργούς, που «δεν μας διασκεδάζουν, μας κυβερνούν», όπως τραγουδάει η Αντιγόνη Ιονάτου. Μιλώ για τα τρικ των κατά καιρούς κυβερνήσεων της χώρας αφού δεν είχαν να πουν ή να κάνουν κάτι άλλο. Από τον «εκσυγχρονισμό παντού» της δεκαετίας του ΄90, ως τις «μεταρρυθμίσεις παντού», στη δεκαετία που διανύουμε.
Αν υπάρχει κάτι κοινό στα δύο «παντού» είναι η αντιστροφή των ρόλων στο γνωστό παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Αντί ευσήμων για τη γάτα που πιάνει τα ποντίκια, συμβαίνουν πράματα και θάματα. Ανάμεσά τους, η μετάλλαξη της γάτας που γίνεται ποντίκι, αν όχι εκ της κατηγορίας των αρουραίων που ως γνωστό γεννούν και πολλές φορές το χρόνο και από αρκετά μικρά. Και από την άλλη, το ποντίκι που γίνεται «γάτα», κατά τα κοινώς αποδεκτά από την πιάτσα. Μόνο που η σχέση της τελευταίας με την Αρχαία Αγορά, περιορίζεται απλά σε συνωνυμία, αν δεν αποτελεί ύβρη της.
Νέα βήματα
Τα υπενθύμισα όλα αυτά, προκειμένου να καταδείξω για άλλη μια φορά, τη μεγάλη αναγκαιότητα της Τέταρτης Δημοκρατίας {1} στη χώρα μας που θα της έδινε, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει και στην υπόθεση της Δημοκρατίας της ευρύτερης περιοχής. Και εξ αυτής, στη Δημοκρατική Γεωοικονομία των τεσσάρων μερών του τίτλου. Αυτά έψαξα στην τρέχουσα δεκαετία, με τα βιβλία «Αγώνας για τη Γεωοικονομική Δημοκρατία», «Τέταρτη Δημοκρατία», και «Σημειώσεις Πολιτικής Γεωοικονομίας», όμως η πολιτική, και ειδικότερα η ενεργειακή, όσο και γεωπολιτική επικαιρότητα, επιβάλουν να γίνουν νέα βήματα. Βήματα που θα σχετίζονται με την οικονομία και τη Δημοκρατία, και καταρχήν στη δική μας χώρα, που συνδέεται, τόσο άμεσα, όσο και πολύμορφα, με όλα αυτά, λόγω, μεταξύ των άλλων, της σπάνιας γεωπολιτικής θέσης μας, ως μιας χώρας επινείου επινείων.
Ειδικά στους σημερινούς πανάκριβους ενεργειακούς καιρούς, αν σκεφτούμε με όρους γεωοικονομικής Δημοκρατίας, και βέβαια ως Ευρώπη -να δούμε δηλαδή μακριά, όπως επιτάσσει η ετυμολογία του ονόματός της- εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι αν η Γεωοικονομική Δημοκρατία βρίσκεται κάπου, αυτό το κάπου, είναι ο βυθός του Εύξεινου. Συγκεκριμένα οι υποθαλάσσιες, όσο διαμήκεις ζεύξεις του Ανατολικού με το Δυτικό Εύξεινο, διαμέσου αγωγών φυσικού αερίου. Ρωσικού αερίου, Ιρανικού, Αζέρικου, Κασπιανού, Τουρκμενικού κλπ.
Εύξεινος Αγωγός
Ο Εύξεινος αγωγός {2}, ένας κλάδος του οποίου είναι κι ο γνωστός κατά τα τελευταία δυο τρία χρόνια North & South Stream, αποτελεί το μεγάλο έργο του εικοστού πρώτου αιώνα για την Ευρώπη, και όχι μόνο για αυτή. Είναι η δια του φυσικού αερίου από κάθε παραγωγική πηγή, ενεργειακή εξασφάλιση. Οικονομική, όσο επίσης και ανταγωνιστική, για την ίδια. Όπως όμως και η Ευρωσία για τη Ρωσία, που όφειλε ήδη από ετών {3} να αποτελούσε το επόμενο βήμα για την Ευρωπαϊκή διεύρυνση, αντί του κεμαλικού της αλληθωρισμού. Όπως απαιτείται η διεύρυνση της Γεωοικονομικής Δημοκρατίας στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας. Από το Ιράν μέχρι στους νέους δρόμους του μεταξιού, του πράσινου χρυσού, των αγωγών φυσικού αερίου: Ιράν, Αρμενία, Γεωργία, Εύξεινος, Ευρώπη, καθώς και, Κασπία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Εύξεινος, Ευρώπη. Εκ των οποίων, ο ένας αγωγός μπορεί να ονομαστεί, όπως έχω προτείνει {4}, Ιάσων και Ορφέας.
Η ενσωμάτωση στις Ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και ο εμπλουτισμός τους με την Πολιτική Γεωοικονομία και τη Γεωοικονομική Δημοκρατία στην ευρύτερη περιοχή, θα επέτρεπαν να αναδειχθούν οι όντως μεγάλες Ιρανικές ενοχές στην αντιμετώπιση των εκατομμυρίων αυτοχθόνων Κούρδων που ζουν στο Ανατολικό Κουρδιστάν. Το λέω αυτό γιατί η Ευρωπαϊκή ευθυγράμμιση με τα Αμερικανικά σχέδια εισβολής και στο Ιράν, βρίσκεται στον αντίποδα κάθε είδους αρχής και αξίας. Όπως επίσης και η υιοθέτηση των υπερατλαντικών αστειοτήτων περί Ιρανικής πυρηνικής τρομοκρατίας.
Ένωση Φυσικού Αερίου
Διαφορετικά θα εξελιχθούν για όλους τα πράγματα αν υιοθετηθεί το σχέδιο αυτό της Ευρωπαϊκής Γεωοικονομικής Δημοκρατίας που αναπτύσσω. Μια δημιουργική δε, ως προς αυτό, επιστροφή στην προ πεντηκονταετίας Ένωση Άνθρακα και Χάλυβα, που υπήρξε και ο πρόδρομος της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι άλλη από την Ένωση Φυσικού αερίου. Μια Ένωση, από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και την Ευρωσία, μέχρι τον Εύξεινο και την Ευρασία. Πρόδρομος και αυτή με τη σειρά της, για μια ευρύτερη γεωοοικονομική και γεωπολιτισμική, όσο και Δημοκρατική Ένωση. Μια Μεγάλη Ένωση με ανώτερες ποιοτικά μορφές πολιτικής όσο και Δημοκρατίας, και όχι σαν κάτι άλλες, που απλά και μόνο ικανοποιούν τη ματαιοδοξία εκείνων που τις επικαλούνται, για να ξεχαστούν την επαύριον.
Θα μπορεί στη Μεγάλη αυτή Ένωση να λάβει μέρος επίσης, και η Τουρκία. Ισότιμα. Όχι βέβαια ως προαγωγός {5} , όπως επιδιώκει και το επιτυγχάνει σήμερα. Και αυτό, παρά τη δέσμευσή της ως υποψήφια για ένταξη χώρα στην Ε.Ε., ως προς τα λεγόμενα κριτήρια της Κοπεγχάγης, που με τη σειρά τους αποδεικνύεται ότι δεν φτάνουν. Κατά τα άλλα, το τανκ, η δεξαμενή, η λίμνη δηλαδή του φυσικού αερίου που ονειρεύονται να αποτελέσει η χώρα τους οι κεμαλιστές, όσο και οι κεμαλισλαμιστές, βρίσκεται λίγο βορειότερα. Είναι ο Εύξεινος Πόντος, για τον οποίο επιπρόσθετα, αν μη τι άλλο, δεν χρειάζεται να καταβάλλονται τέλη διέλευσης. Πόσο μάλλον κέρδη από την «εμπορία» του φυσικού αερίου, όπως ήδη αποκομίζει η γειτονική χώρα από την Ελλάδα, στην οποία το πουλάει διαμέσου του αγωγού του I.T.G.I., τμήμα του οποίου αποτελεί ο, ιδιαίτερων και δη αποσταθεροποιητικών συμβολισμών, αγωγός Προύσας Κομοτηνής {6}.
Παράκαμψη της Τουρκίας
Μπορεί μια μερίδα της Ευρώπης να συνεχίζει να ατενίζει την πέραν του Ατλαντικού χώρα, όμως υπάρχουν και δυνάμεις της, που σύντομα θα στραφούν στη διαμέσου του Εύξεινου, υποθαλάσσια ενεργειακή παράκαμψη της Τουρκίας. Εκτός δηλαδή από τα χερσαία Δαρδανέλια που είναι η μικρή παράκαμψη, υπάρχει και μεγάλη. Όπως έγινε και διαμέσου της Βαλτικής θάλασσας με τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream {3}, που παρακάμπτει αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα ευρωπαϊκού εδάφους, γλιτώνοντας, μεταξύ των άλλων, τα τεράστια τέλη διέλευσης από τις χώρες από όπου διέρχονταν οι χερσαίοι αγωγοί. Πόσο μάλλον που η Τουρκία, πέραν της άρνησής της να αποτελέσει χώρα διέλευσης, και της απαίτησης να είναι το ευρωπαϊκό ενεργειακό εμπορικό κέντρο, επιθυμεί επιπλέον να αναπαραγάγει την ενεργειακή εξάρτηση των χωρών-πελατών, όπως ήδη έχει συμφωνήσει από το 2001, με την Ελλάδα.
Σημειώσεις
{1} Χρ. Κηπουρός, Τέταρτη Δημοκρατία, Συμβόλαιο με τις Περιφέρειες, 36η έκδοση. Η εργασία δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου της Θράκης στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://alex.eled.duth.gr/kipouros/
{2}, ο. π., Εύξεινος Αγωγός, Θράκη Αύγουστος 2003, βλ. Σημειώσεις Πολιτικής Γεωοικονομίας, στην ιστοσελίδα του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου της Θράκης στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://alex.eled.duth.gr/kipouros/ .
{3} ο. π., Η δική μας Αλεξανδρούπολη, εφ. ΘΕΣΣΑΛΙΑ, Βόλος, 06 /05/ 2003. Με το ίδιο κείμενο είχε προταθεί στην Ελληνική Προεδρία να θέσει κατά τη κοινή σύνοδο Ε.Ε. και Ρωσίας στην Αγία Πετρούπολη το ζήτημα της ένταξης της Ρωσίας στην Ε.Ε. αναβαθμίζοντας με τον τρόπο αυτό την από 4ης Ιουνίου 1999 κοινή στρατηγική της Ε.Ε. για τη Ρωσία που είχε υπογράψει για τη Γερμανική Προεδρία της Ε. Ε., ο τότε Καγκελάριος Σρέντερ. Εξ ου και ο υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream.
{4}, ο. π., Αργώ και Εύξεινος, Κόσμος του Επενδυτή, 21 & 22 Ιουνίου ΄08,
{5} ο. π., Αγωγοί, παραγωγοί και προαγωγοί στην Ευρασία, Κόσμος του Επενδυτή, 25 Αυγ.΄07,
{6} ο. π. , Νέος γύρος στη μάχη των Αγωγών Φυσικού Αερίου, Επενδυτής 18 & 19 Αυγούστου 2001,
Δημοκρατία παντού
Ας αρχίσουμε όμως από την Ελλάδα. «Δημοκρατία παντού», και πιο συγκεκριμένα, η Τέταρτη Δημοκρατία {1}, η νέα περίοδος, που μετά τον ενταφιασμό του από πολλών ετών άταφου ψοφιμιού της μεταπολίτευσης, είναι και η απάντηση προς τους καθημάς ταχυδακτυλουργούς, που «δεν μας διασκεδάζουν, μας κυβερνούν», όπως τραγουδάει η Αντιγόνη Ιονάτου. Μιλώ για τα τρικ των κατά καιρούς κυβερνήσεων της χώρας αφού δεν είχαν να πουν ή να κάνουν κάτι άλλο. Από τον «εκσυγχρονισμό παντού» της δεκαετίας του ΄90, ως τις «μεταρρυθμίσεις παντού», στη δεκαετία που διανύουμε.
Αν υπάρχει κάτι κοινό στα δύο «παντού» είναι η αντιστροφή των ρόλων στο γνωστό παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Αντί ευσήμων για τη γάτα που πιάνει τα ποντίκια, συμβαίνουν πράματα και θάματα. Ανάμεσά τους, η μετάλλαξη της γάτας που γίνεται ποντίκι, αν όχι εκ της κατηγορίας των αρουραίων που ως γνωστό γεννούν και πολλές φορές το χρόνο και από αρκετά μικρά. Και από την άλλη, το ποντίκι που γίνεται «γάτα», κατά τα κοινώς αποδεκτά από την πιάτσα. Μόνο που η σχέση της τελευταίας με την Αρχαία Αγορά, περιορίζεται απλά σε συνωνυμία, αν δεν αποτελεί ύβρη της.
Νέα βήματα
Τα υπενθύμισα όλα αυτά, προκειμένου να καταδείξω για άλλη μια φορά, τη μεγάλη αναγκαιότητα της Τέταρτης Δημοκρατίας {1} στη χώρα μας που θα της έδινε, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει και στην υπόθεση της Δημοκρατίας της ευρύτερης περιοχής. Και εξ αυτής, στη Δημοκρατική Γεωοικονομία των τεσσάρων μερών του τίτλου. Αυτά έψαξα στην τρέχουσα δεκαετία, με τα βιβλία «Αγώνας για τη Γεωοικονομική Δημοκρατία», «Τέταρτη Δημοκρατία», και «Σημειώσεις Πολιτικής Γεωοικονομίας», όμως η πολιτική, και ειδικότερα η ενεργειακή, όσο και γεωπολιτική επικαιρότητα, επιβάλουν να γίνουν νέα βήματα. Βήματα που θα σχετίζονται με την οικονομία και τη Δημοκρατία, και καταρχήν στη δική μας χώρα, που συνδέεται, τόσο άμεσα, όσο και πολύμορφα, με όλα αυτά, λόγω, μεταξύ των άλλων, της σπάνιας γεωπολιτικής θέσης μας, ως μιας χώρας επινείου επινείων.
Ειδικά στους σημερινούς πανάκριβους ενεργειακούς καιρούς, αν σκεφτούμε με όρους γεωοικονομικής Δημοκρατίας, και βέβαια ως Ευρώπη -να δούμε δηλαδή μακριά, όπως επιτάσσει η ετυμολογία του ονόματός της- εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι αν η Γεωοικονομική Δημοκρατία βρίσκεται κάπου, αυτό το κάπου, είναι ο βυθός του Εύξεινου. Συγκεκριμένα οι υποθαλάσσιες, όσο διαμήκεις ζεύξεις του Ανατολικού με το Δυτικό Εύξεινο, διαμέσου αγωγών φυσικού αερίου. Ρωσικού αερίου, Ιρανικού, Αζέρικου, Κασπιανού, Τουρκμενικού κλπ.
Εύξεινος Αγωγός
Ο Εύξεινος αγωγός {2}, ένας κλάδος του οποίου είναι κι ο γνωστός κατά τα τελευταία δυο τρία χρόνια North & South Stream, αποτελεί το μεγάλο έργο του εικοστού πρώτου αιώνα για την Ευρώπη, και όχι μόνο για αυτή. Είναι η δια του φυσικού αερίου από κάθε παραγωγική πηγή, ενεργειακή εξασφάλιση. Οικονομική, όσο επίσης και ανταγωνιστική, για την ίδια. Όπως όμως και η Ευρωσία για τη Ρωσία, που όφειλε ήδη από ετών {3} να αποτελούσε το επόμενο βήμα για την Ευρωπαϊκή διεύρυνση, αντί του κεμαλικού της αλληθωρισμού. Όπως απαιτείται η διεύρυνση της Γεωοικονομικής Δημοκρατίας στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας. Από το Ιράν μέχρι στους νέους δρόμους του μεταξιού, του πράσινου χρυσού, των αγωγών φυσικού αερίου: Ιράν, Αρμενία, Γεωργία, Εύξεινος, Ευρώπη, καθώς και, Κασπία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Εύξεινος, Ευρώπη. Εκ των οποίων, ο ένας αγωγός μπορεί να ονομαστεί, όπως έχω προτείνει {4}, Ιάσων και Ορφέας.
Η ενσωμάτωση στις Ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και ο εμπλουτισμός τους με την Πολιτική Γεωοικονομία και τη Γεωοικονομική Δημοκρατία στην ευρύτερη περιοχή, θα επέτρεπαν να αναδειχθούν οι όντως μεγάλες Ιρανικές ενοχές στην αντιμετώπιση των εκατομμυρίων αυτοχθόνων Κούρδων που ζουν στο Ανατολικό Κουρδιστάν. Το λέω αυτό γιατί η Ευρωπαϊκή ευθυγράμμιση με τα Αμερικανικά σχέδια εισβολής και στο Ιράν, βρίσκεται στον αντίποδα κάθε είδους αρχής και αξίας. Όπως επίσης και η υιοθέτηση των υπερατλαντικών αστειοτήτων περί Ιρανικής πυρηνικής τρομοκρατίας.
Ένωση Φυσικού Αερίου
Διαφορετικά θα εξελιχθούν για όλους τα πράγματα αν υιοθετηθεί το σχέδιο αυτό της Ευρωπαϊκής Γεωοικονομικής Δημοκρατίας που αναπτύσσω. Μια δημιουργική δε, ως προς αυτό, επιστροφή στην προ πεντηκονταετίας Ένωση Άνθρακα και Χάλυβα, που υπήρξε και ο πρόδρομος της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι άλλη από την Ένωση Φυσικού αερίου. Μια Ένωση, από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και την Ευρωσία, μέχρι τον Εύξεινο και την Ευρασία. Πρόδρομος και αυτή με τη σειρά της, για μια ευρύτερη γεωοοικονομική και γεωπολιτισμική, όσο και Δημοκρατική Ένωση. Μια Μεγάλη Ένωση με ανώτερες ποιοτικά μορφές πολιτικής όσο και Δημοκρατίας, και όχι σαν κάτι άλλες, που απλά και μόνο ικανοποιούν τη ματαιοδοξία εκείνων που τις επικαλούνται, για να ξεχαστούν την επαύριον.
Θα μπορεί στη Μεγάλη αυτή Ένωση να λάβει μέρος επίσης, και η Τουρκία. Ισότιμα. Όχι βέβαια ως προαγωγός {5} , όπως επιδιώκει και το επιτυγχάνει σήμερα. Και αυτό, παρά τη δέσμευσή της ως υποψήφια για ένταξη χώρα στην Ε.Ε., ως προς τα λεγόμενα κριτήρια της Κοπεγχάγης, που με τη σειρά τους αποδεικνύεται ότι δεν φτάνουν. Κατά τα άλλα, το τανκ, η δεξαμενή, η λίμνη δηλαδή του φυσικού αερίου που ονειρεύονται να αποτελέσει η χώρα τους οι κεμαλιστές, όσο και οι κεμαλισλαμιστές, βρίσκεται λίγο βορειότερα. Είναι ο Εύξεινος Πόντος, για τον οποίο επιπρόσθετα, αν μη τι άλλο, δεν χρειάζεται να καταβάλλονται τέλη διέλευσης. Πόσο μάλλον κέρδη από την «εμπορία» του φυσικού αερίου, όπως ήδη αποκομίζει η γειτονική χώρα από την Ελλάδα, στην οποία το πουλάει διαμέσου του αγωγού του I.T.G.I., τμήμα του οποίου αποτελεί ο, ιδιαίτερων και δη αποσταθεροποιητικών συμβολισμών, αγωγός Προύσας Κομοτηνής {6}.
Παράκαμψη της Τουρκίας
Μπορεί μια μερίδα της Ευρώπης να συνεχίζει να ατενίζει την πέραν του Ατλαντικού χώρα, όμως υπάρχουν και δυνάμεις της, που σύντομα θα στραφούν στη διαμέσου του Εύξεινου, υποθαλάσσια ενεργειακή παράκαμψη της Τουρκίας. Εκτός δηλαδή από τα χερσαία Δαρδανέλια που είναι η μικρή παράκαμψη, υπάρχει και μεγάλη. Όπως έγινε και διαμέσου της Βαλτικής θάλασσας με τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream {3}, που παρακάμπτει αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα ευρωπαϊκού εδάφους, γλιτώνοντας, μεταξύ των άλλων, τα τεράστια τέλη διέλευσης από τις χώρες από όπου διέρχονταν οι χερσαίοι αγωγοί. Πόσο μάλλον που η Τουρκία, πέραν της άρνησής της να αποτελέσει χώρα διέλευσης, και της απαίτησης να είναι το ευρωπαϊκό ενεργειακό εμπορικό κέντρο, επιθυμεί επιπλέον να αναπαραγάγει την ενεργειακή εξάρτηση των χωρών-πελατών, όπως ήδη έχει συμφωνήσει από το 2001, με την Ελλάδα.
Σημειώσεις
{1} Χρ. Κηπουρός, Τέταρτη Δημοκρατία, Συμβόλαιο με τις Περιφέρειες, 36η έκδοση. Η εργασία δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου της Θράκης στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://alex.eled.duth.gr/kipouros/
{2}, ο. π., Εύξεινος Αγωγός, Θράκη Αύγουστος 2003, βλ. Σημειώσεις Πολιτικής Γεωοικονομίας, στην ιστοσελίδα του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου της Θράκης στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://alex.eled.duth.gr/kipouros/ .
{3} ο. π., Η δική μας Αλεξανδρούπολη, εφ. ΘΕΣΣΑΛΙΑ, Βόλος, 06 /05/ 2003. Με το ίδιο κείμενο είχε προταθεί στην Ελληνική Προεδρία να θέσει κατά τη κοινή σύνοδο Ε.Ε. και Ρωσίας στην Αγία Πετρούπολη το ζήτημα της ένταξης της Ρωσίας στην Ε.Ε. αναβαθμίζοντας με τον τρόπο αυτό την από 4ης Ιουνίου 1999 κοινή στρατηγική της Ε.Ε. για τη Ρωσία που είχε υπογράψει για τη Γερμανική Προεδρία της Ε. Ε., ο τότε Καγκελάριος Σρέντερ. Εξ ου και ο υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream.
{4}, ο. π., Αργώ και Εύξεινος, Κόσμος του Επενδυτή, 21 & 22 Ιουνίου ΄08,
{5} ο. π., Αγωγοί, παραγωγοί και προαγωγοί στην Ευρασία, Κόσμος του Επενδυτή, 25 Αυγ.΄07,
{6} ο. π. , Νέος γύρος στη μάχη των Αγωγών Φυσικού Αερίου, Επενδυτής 18 & 19 Αυγούστου 2001,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου